انسان به هر چه که اراده کند خواهد رسید . اندیشه آدمی سازنده زندگی اوست .
انسانی که گمراهی را ببیند و او را با دانش و خرد خویش راهنمایی نکند در ردیف گناهکاران است
در زندگی سرافراز و آسوده خواهند زیست
که در زندگی به ندای وجدان درونی خویش گوش فرا دهند و آن را ارج نهند .
زیرا وجدان درونی همه انسانها آنها را به سوی کردار نیک رهنمایی میکند .
هر کس باید بیاندیشد که کیست ؟ از کجا آمده است و برای چه در این جهان زندگی میکند ؟
بهشت و دوزخ ما در این جهان در دستان خود ماست .
نیکی پاسخ نیکی است و بدی سزای بدی . نتیجه زندگی ما حاصل اعمال ماست .
انسان در گزینش خوب و بد زندگی اش آزاد است .
هر زن و مردی بایستی بهترین گفتار را بشنوند و مسیر خویش را در زندگی برگزیند .
هر یک از شما باید در کردار نیک به دیگری سبقت جوید و از این رو زندگی خود را خوش و خرم سازد
زندگی شما وقتی زیبا و شیرین خواهد شد، که پندارتان، کردارتان و گفتارتان نیک باشد.
مغرور و خودپسند مباش، زیرا انسان چون مشک پرباد است و اگر باد آن خالی شود چیزی باقی نمی ماند .
بیگناه باش تا بیم نداشته باشی
سپاس دار باش تا لایق نیکی باشی
راستگو باش تا استقامت داشته باشی
متواضع باش تا دوست بسیار داشته باشی
دوست بسیار داشته باش تا معروف باشی
سخی و جوانمرد باش تا آسمانی باشی
چالاک باش تا هوشیار باشی
سالها کار سخت شما ممکن است یک شبه ویران شود،
اما این مساله نباید شما را از ادامه سخت کوشی باز دارد
چیزهای کوچک به راستی کوچک هستند، اما امین بودن در چیزهای کوچک، کار بزرگی است
دعا کردن، خواهش نیست، بلکه قرار دادن خود در دستان خدا و گوش دادن به صدای او از کنه قلب است
کارهای بزرگ از دست ما برنمی آید، اما می توانیم با عشقی بزرگ، کارهای کوچکی انجام دهیم.
برهنگی تنها به یک تکه پارچه بستگی ندارد.
برهنگی یعنی بی توجهی به انسانیت و شرافت انسانی و شخصیت انسانها
شادی سبدی از عشق است که با آن می توان به روح دست پیدا کرد…
بدون شک یک قلب شاد، نتیجه ی قلبی است که از عشق برافروخته است
اگر دعا کنیم، ایمان خواهیم داشت، اگر ایمان داشته باشیم،
محبت خواهیم نمود و اگر محبت کنیم، خدمت نیز خواهیم کرد.
ممکن است بیان عبارت محبت آمیز، ساده به نظر برسد، اما بازتاب آنها تا بی نهایت ادامه می یابد
در پایان زندگی، از روی تعداد مدرک هایی که گرفته ایم، میزان مالی که اندوخته ایم
و کار های بزرگی که به انجام رسانده ایم، در باره ی ما داوری نخواهد شد،
بلکه از ما خواهند پرسید:
آیا گرسنه ای را سیر کردی؛ برهنه ای را لباس پوشاندی و بی خانه ای را پناه بخشیدی؟
گرسنه ی نه فقط لقمه نان که گرسنه ی عشق،
برهنه ی نه فقط از تن پوش که برهنه ی از عزت و احترام انسانی
و بی خانه ای نه فقط از خشت و گل که بی خانمان به سبب طرد و رانده شدن
کشورهای پیشرفته از فقر درک و فهم، فقر اراده، تنهایی و فقدان عشق و معنویت رنج می برند.
امروزه بیماری وحشتناک تر از این در جهان وجود ندارد.
این قانون طبیعت است که کار نیکی که امروز انجام می دهید،
فردا فراموش می شود؛ اما کار خوب باید انجام شود.
اندازه کردارهای ما مهم نیست، بلکه میزان عشق و دقتی که در آن وجود دارد مهم است.
نمی توانیم بدون واسطه در حضور خداوند قرار بگیریم،
مگر آنکه سکوت درون و بیرون، هر دو را بر خود تحمیل کنیم.
در سکوت گوش فرا ده، چون اگر دلت پر از چیزهای دیگر باشد نمی توانی صدای آفریدگار را بشنوی.
اگر شروع به قضاوت کردن در مورد مردم بکنی، وقت پیدا نمی کنی که آنها را دوست داشته باشی
سکوت ژرف را به مثابه لحظاتی مقدس و گران بها پاس بدار؛
لحظاتی برای پناه جستن در سکوت زنده خانه آفریدگار
سکوت پیش از آغاز آفرینش به وجود آمده است و آسمانها در فضا پراکنده شدند، بی هیچ حرفی و سخنی
سکوت، بینشی نوین از زندگی به ما می دهد. در این بینش، وجود ما سرشار از لطف او خواهد شد؛
بارقه ای که امکان می دهد تمام کارها را با خوشی به پیش ببریم.