شب آرزوهاست و با هر زبان ، با هر عقیده ، در هر کجا و هر زمانی که با امید از خدا خواهشی دارید
ما را بی نصیب از دعاهایتان نگذارید . . .
شب آرزوهاست و با هر زبان ، با هر عقیده ، در هر کجا و هر زمانی که با امید از خدا خواهشی دارید
ما را بی نصیب از دعاهایتان نگذارید . . .
شب آرزوهاست برایت آرزو میکم
روزهایت هر یکی بهتر ز قبل، خوش بود بر کام تو این روزگار
همچو شمعی باشی و همراه گل، من بگردم دور تو پروانه وار.
شب آرزوهاست و من برایت آرزو میکنم عاشق شوى، و اگر هستى، کسى هم به تو عشق بورزد،
و اگر اینگونه نیست، تنهاییت کوتاه باشد، و پس از تنهاییت، نفرت از کسى نیابى.
شب آرزوهاست خدایا به حق این شب عزیز همه رابه ارزوهایشان برسان
خدایا ما را ان ده که آن به.
خدایا شیرینی بخشش و محبت را به ما بچشان.
شب آرزوها، شب اجابت است، شب مغفرت است.
از کف ندهیمش… آرزوهایت برآورده باد محتاجم به آرزویی نیک.
شب آرزوهاست. بیا غرور را کنار بگذاریم، لباس تکبر از تن به در کنیم و از
درگاه خداوند متعال عذر خواهی کنیم به خاطر آن که عصیانش کردیم و نافرمانیش نمودیم.
بیا عذر تقصیر به درگاهش آوریم که چون شیطان از فرمانش سر باز زدیم.
شب آرزوهاست بیا دعا کنیم برای آن کودکی که در آن سوی پهناور زمین امشب را گرسنه خواهد خوابید.
و برای آن بیماری که فردایش را کسی امیدوار نیست.
بیا از خدا بخواهیم رنج های آدمی را بکاهد و آرامش او را بیافزاید.
شب آرزوهاست آرزو میکنم
خانه قلبت پر از گلهای یاس،نغمه خوان خانه قلبت هزار
باغ احساست پر از گلهای ناز،همچو یه قالی پر از نقش و نگار.
شب آرزوها ست. بیا از امروز کمتر خسته شویم بلکه آن شب را تا به صبح اجابتش بیدار بمانیم.
برای هم دعا کنیم.
شب آرزوهاست و من آرزو دارم
دلت مثل بهار، پر شوداز لحظه های ماندگار
زندگیت خالی از اندوه و غم، لحظه های شادمانی بی شمار...
الهی! «دعا» به درگاه تو لجاج است، چون دانی که بنده به چه محتاج است.
لیله الرغائب است و اگر دلتان با خداست ما را بی نصیب از دعا نکنید.
شب آرزوهاست آرزو میکنم به تمام آرزوهایت برسی اگه تو این شب دلت شکست یادی از ما هم بکن.
لیله الرغائب شب آرزوها شبی که آسمانش پر از برق ستارگان است.
در آن شب هر دعایی ستاره ای خواهد شد و در پهنهی آسمان خواهد نشست.
بیا ستاره های هم را نظاره کنیم و بر هر کدام آمین بگوئیم.
خداوندا! یک لحظه مرا به خودم واگذار مکن و چیزهای خوبی که به من بخشیدهای، از من باز مگیر.
خدایا! از زوال نعمت و تغییر عافیت و غضب ناگهانی
و همه چیزهایی که مایه ناخشنودی توست به تو پناه میبرم.
خدایا! مرا به علم توانگر ساز و به حلم زینت بخش و به تقوا عزیز کن و به عافیت زیبایی ده.
خدایا! در همه کارها عاقبت ما را به خیر کن و ما را از خواری دنیا و عذاب آخرت نگهدار.
خدایا! مرا شاکر و صابر گردان و مرا در چشم خویش خوار و در نظر مردم بزرگوار گردان.
الهی! در دلِ دوستانِ تو، نور عنایت پیداست و جان ها در آرزوی وصال تو حیران و شیداست.
چون تو مولا که راست؟ و چون تو دوست کجاست؟
الهی! محبت تو گلی است، محنت و بلا خار آن؛ آن کدام دل است که نیست گرفتار آن؟
الهی! نَفَسی ده که حلقه بندگی تو در گوش کند و جانی ده که زهرِ حکمت تو نوش کند.
الهی! با بهشت چه سازم و با حور چه بازم؟ مرا دیده ای ده که از هر نظری بهشتی سازم.
الهی! در جلال، رحمانی؛ در کمال، سبحانی؛ نه محتاج زمانی و نه آرزومند مکانی؛
نه کس به تو ماند و نه به کس مانی؛ پیداست که در میان جانی،
بلکه زنده به چیزی است که تو آنی.
الهى چه عزیز است او که تو او را خواهی ور بگریزد او را در راه آریی.
الهی شناخت تو ما را امان و لطف تو ما را عیان.
الهى از نماز و روزه ام توبه کردم بحق اهل نماز و روزه ات توبه این نا اهل را بپذیر.
الهى آن خواهم که هیچ نخواهم.
الهى چون در تو مى نگرم از آنچه خوانده ام شرم دارم.
الهى ما همه بیچاره ایم و تنها تو چاره اى و ما همه هیچکاره ایم و تنها تو کاره اى.