امام و حجت و اهل یقینی فروغ آسمان ، مهر زمینی ،
گشادی بال دانش بر سرم گشودی راه دین در باور ما از آن موجی که از علم تو برخاست ،
شریعت زنده و اسلام برجاست.
ز دریای تو خیزد موج دانش ، درخشد، درخشد نام تو بر اوج دانش.
امام و حجت و اهل یقینی فروغ آسمان ، مهر زمینی ،
گشادی بال دانش بر سرم گشودی راه دین در باور ما از آن موجی که از علم تو برخاست ،
شریعت زنده و اسلام برجاست.
ز دریای تو خیزد موج دانش ، درخشد، درخشد نام تو بر اوج دانش.
سر می پرورانم به هوای حضرت باقر ، بدل باشد مرا شوق لقای حضرت باقر ، ز عشقش جان من بر لب رسیده کس نمی داند که نبود چاره ساز من سوای حضرت باقر.
نزاید مادر گیتی ز بهر خدمت مردم به جود و بخشش و لطف و
سخای حضرت باقر به ذرات جهان یکسر بود او هادی و رهبر که جان عالمی گردد فدای حضرت باقر.
ز بهر رفع حاجات و نیاز خویش گردیده سلاطین جهان یکسر گدای حضرت باقر ،
زبان از وصف او لکن قلم از مدح او عاجز که جز حق کس نمی داند بهای حضرت باقر.
باز سلاله ای از سلب احمدی پا در عرصه ی هستی نهاد
و چون آفتاب بر دل های غبار گونه ی ما تابید. باشد که چون او شکافته ی علم باشیم.
علم و کمال و حکمت و توحید جان گرفت
از نطق جان فزای تو یا باقرالعلوم
یک لحظه وا کند گره از کار عالمی
دست گره گشای تو یا باقرالعلوم
بهشت رحمت صفای جنت بهار طوبی جمال یزدان امام باقر که فیض وافر دهد کلامش به علم و عرفان.
پنجمین اخترِ عصمت وارث صبری و حلمی
باقرِ آل رسولی تو شکافندهی علمی
گلرخان پیش رخت میمیرمند
عالمان از مدد میگیرند
مددی مولا امامِ باقر
امام باقر(ع):
سه چیز پشت انسان را می شکند :
مردی که عمل خویش را زیاد شمارد ، گناهانش را فراموش کند ، و به رای خویش ، خوشنود باشد.
قلبِ خود را کردهام نیمی و اشکم جاری است
نیمِ آن شاد است و نیمی غرق آه و زاری است
یک طرف از کربلا دارای زخم کاری است
قسمتی از شوق این گل محوِ در دلداری است
این چنین حال و هوایی در وجودم نادر است
عاشقان میلاد زیبای امام باقر است
شکر است که یاورِ رقیه آمد
فرزند برادرِ رقیه آمد
او همسفر کرب و بلا تا شام است
فرماندهی لشکرِ رقیه آمد
دلم پر می زند امشب برای حضرت باقر که گویم شرحی از وصف و ثنای باقر ،
ندیده ی دیده ی گیتی به علم و دانش و تقوا کسی را برتر و اعلم به جای حضرت باقر.
ولات امام باقر مبارک باد.
با آمدنش بهار شد شیدایی
در سینهی انتظار شد غوغایی
از گلشن زین العابدین میآید
بر اهلِ جهان کودکی عاشورایی
از روشنی طلعت رخشنده باقر شد نور علوم نبوی بر همه ظاهر ،
در اول ماه رجب از مشرق اعجاز گردید ، عیان ماه تمام از رخ باقر.
میلاد که باشد این چنین پر آه است
گویا که ز داغِ کربلا آگاه است
او کیست شکافندهی علم عالم
همنام محمد بن عبدالله است
دل جرعه بنوش از قدح و جام محمد
دیگر شده مرهم همه آلام محمد
بشکفته گل پنجم گلخانهی معشوق
او کیست ؟ لقب باقر و همنام محمّد