رسول اکرم (ص) فرموده است :
کسیکه تو به حقوق او توجّه داری ولی او به حق تو توجّه نمی کند
رفیق خوبی نخواهد بود و برای مصاحبت شایستگی ندارد.
رسول اکرم (ص) فرموده است :
کسیکه تو به حقوق او توجّه داری ولی او به حق تو توجّه نمی کند
رفیق خوبی نخواهد بود و برای مصاحبت شایستگی ندارد.
امام صادق (ع) فرموده است :
دوستی و رفاقت حدودی دارد ، کسیکه واجد تمام آن حدود نیست اساساً دوست نیست.
اوّل آن که ظاهر و باطن رفیقت نسبت به تو یکسان باشد ،
دوّم آن که زیبائی و آبروی تو را جمال خود بیند و نازیبائی تو را نازیبائی خود بداند ،
سوم دست یافتن به مال یا رسیدن به مقام ، روش دوستانه ی او را نسبت به تو تغییر ندهد ،
چهارم در زمینه ی رفاقت از آنچه و هر چه در اختیار دارد نسبت به تو مضایقه ننماید ،
پنجم تو را در مواقع آلام و مصائب ترک نگوید.
منبع : امالی صدوق ،ص۳۹۷
علی (ع) فرموده است :
کسیکه ناسنجیده با دیگران پیمان دوستی می بندد ناچار باید به رفاقت اشرار و افراد فاسد تن دهد.
منبع : غررالحکم،ص۶۹۵
علی (ع) فرموده است :
کسیکه پس از آزمایش صحیح ، کسی را به دوستی برگزیند رفاقتش پایدار و مودّدتش استوار خواهد ماند.
منبع : غررالحکم،ص۶۹۵
علی (ع) فرموده است :
خود پسند نادانی که از رفیق خویش توقع بی جا می کند و
در رفاقت وی خشنود نمی گردد مگر آنکه شخصیّت خود را نادیده انگارد
و رفیق نادان را بر خود ترجیح دهد همواره در خشم و ناراحتی خواهد ماند
زیرا هیچ رفیق عاقلی به این گذشت احمقانه تن نمی دهد.
منبع : فهرست غرر ،ص۲۰۴
امام صادق (ع) فرموده است :
کسیکه سه بار نسبت به تو خشمگین شود و درباره ات به بدی سخن نگوید شایسته ی رفاقت است ،
او را برای دوستی انتخاب کن.
منبع : تاریخ یعقوبی ، ص۹۷
امام صادق فرموده است :
خوشروئی و بشاشت ،ریسمان مهر و مودّت است.
منبع : مجموعه ی ورّام ۱، ص۳۱
امام صادق (ع) فرموده است :
کسیکه کار خود را با لطف و مدارا انجام دهد به آنچه از مردم متوقع است نائل خواهد شد.
منبع : کافی ۲، ص۱۲۰
رسول اکرم (ص) فرموده است :
دل های مردم با این تمایل فطری آفریده شده است
که نیکی کنندگان به خود را دوست داشته باشند و بدکنندگان به خویش را دشمن دارند.
منبع : تحف العقول ،ص۳۷
علی (ع) فرموده است :
کسیکه در برخورد با مردم از در الفت و محبت وارد شود ،مردم دوستدار وی خواهند شد.
منبع : غررالحکم ،ص۶۲۲
امام صادق (ع) فرموده است :
فروتنی و تواضع ، مایه ی اصلی هر شرف محبوب و مقام بلند است.
منبع : محجة البیضاء ۶ ، ص۲۲۵
امام باقر (ع) فرموده است :
بشاشت و گشاده روئی در برخوردهای اجتماعی ، مایه ی جلب محبت مردم و قرب به خداوند است.
منبع : بحار ۱۷،ص۶۲۴
علی (ع) در ضمن وصایای خود به حضرت حسین (ع) فرموده :
خوشبخت و رستگار کسی است که علم و عملش، دوستی و دشمنیش،
گرفتن و رها کردنش، سخن گفتن و سکوتش، رفتار و گفتارش تنها بر اساس رضای الهی استوار باشد
و برخلاف امر پروردگار قدمی بر ندارد.
منبع : تحف العقول ،ص۹۱
حضرت علی فرموده است :
خداوند دوست دارد که مردم درباره ی هم خوب فکر کنند و خیرخواه یکدیگر باشند.
منبع : غررالحکم ،ص۲۱۲ و ۲۷۱
علی (ع) فرموده است :
رساترین چیزی که به وسیله ی آن می توانی رحمت الهی را به خود جلب کنی
این است که در باطن به همه ی مردم عطوف و مهربان باشی.
منبع : غررالحکم ،ص۲۱۲ و ۲۷۱
پیشوای گرامی اسلام حضرت ابوالحسن (ع) فرموده است :
تمام مردم روی کره ی زمین مشمول رحمت و فیض الهی هستند
مادامی که با این سه اصل اساسی عمل کنند :
بشر دوست باشند ،
در امانتها خیانت نکنند ،
عملا پیرو حق و عدالت باشند.
منبع : مجموعه ورّام جلد ۱ ص۱۲
حضرت رضا (ع) فرموده:
نصف عقل آدمی اظهار دوستی ومحبت به عموم مردم است.
منبع:وسائل۳،صفحه۲۰۷
رسول اکرم (ص) فرموده است :
مخلوق خداوند عموماً عیالات خداوند هستند و محبوبترین فرد نزد پروردگار کسی است
که به عیالات خدا نفعی برساند و خانواده ای را شاد نماید.
منبع : کافی ۲ ،ص۱۶۴
رسول اکرم (ص) فرمود :
پس از ایمان به خداوند سرآمد تمام اعمال عاقلانه ،
بشر دوستی و نیکی به همه ی مردم است
خواه خوب و درستکار باشند یا فاسق و گناهکار.
منبع : مستدرک ۲ ،ص۶۷