امام صادق (ع) فرموده است :
دوستی و رفاقت حدودی دارد ، کسیکه واجد تمام آن حدود نیست اساساً دوست نیست.
اوّل آن که ظاهر و باطن رفیقت نسبت به تو یکسان باشد ،
دوّم آن که زیبائی و آبروی تو را جمال خود بیند و نازیبائی تو را نازیبائی خود بداند ،
سوم دست یافتن به مال یا رسیدن به مقام ، روش دوستانه ی او را نسبت به تو تغییر ندهد ،
چهارم در زمینه ی رفاقت از آنچه و هر چه در اختیار دارد نسبت به تو مضایقه ننماید ،
پنجم تو را در مواقع آلام و مصائب ترک نگوید.
منبع : امالی صدوق ،ص۳۹۷