الهی چگونه خاموش باشم که دل درجوش وخروش است
وچگونه سخن گویم که خرد مدهوش وبیهوش است،
الهی چگونه خاموش باشم که دل درجوش وخروش است
وچگونه سخن گویم که خرد مدهوش وبیهوش است،
الهی یا من یعفوالکثیر ویعطی الکثیر بالقلیل از زحمت کثرتم وارهان ورحمت وحدتم ده،
خدایا تو را شکر میکنم
که به من درد دادی و نعمت درک درد عطا فرمودی
تو را شکر میکنم
که جانم را به آتش غم سوزاندی و قلب مجروهم را برای همیشه داغ دار کردی
دلم را سوختی و شکستی تا فقط جایگاه تو باشد...
طلوع می کند آن آفتاب پنهانی
ز سمت مشرق جخرافیای عرفانی
دوباره پلک دلم می پرد نشانه ی چیست؟
شنیده ام که کسی می آید به مهمانی
کسی که سبزتر است از هزار بار بهار
کسی شگفت، کسی آن چنان که می دانی
تو از حوالی اقلیم هر کجا آباد
بیا که می رود این شهر رو به ویرانی
در انتظار تو تنها چراغ خانه ماست
که روشن است در این کوچه های ظلمانی
کنار نام تو لنگر گرفت کشتی عشق
بیا که یاد تو آرامشی است طوفانی ...
من تنها نیستم چون خدا را دارم ، من خدا را دارم کوله بارم بر دوش ، سفری میباید
تا ته تنهایی محض ، هر کجا لرزیدی از سفر ترسیدی بگو ؛ من خدا را دارم ...
بخشندگی آدمی او را محبوب مخالفانش می کند و بخلش او را نزد فرزندانش هم منفور می سازد.
بخل، گردآورنده همه عیبهای زشت است و افساری است که به هر کار بدی انسان را می کشد.
سه کار شرم برنمی دارد: خدمت به مهمان، برخاستن از جا در برابر معلم و گرفتن حق خود.
تنهایی یعنی کلی آغوش واست باز باشه ، اما تو کسی رو بخوای که بهت پشت کرده... و این یعنی من.
دوارستی تو ایتا خانه خرابا ده چره
واچکستی کراهای واشکسه دارا ده چره
تو نانستی که واکفته مرا سخته روزیگار
کرا تینتیر بامویی بشکسه بالا ده چره
خیالو
شبو
آسمانه جیگیفته تی تی
شه بزه جنگلا
جه می اوخان
انهمه تاسیانه
کی وا اوچینه!
دریا شو یو طوفان
ایتا دونیا اوخان
پوشت در پوشت
دمرده شبو دیل واترکان
ایتا کونه سو زنه که
آپا اوپا گودن
تو دانستی کی می دیل/ تی چوم برایه نامویـی
صدتا خانقاه میانی / دست بدُعایه نامویی
نامویی می بیقراریه بیدینی ، گرم ارسو میشینه
جه اینتظاری بیدینی ، نامویی گرمه کوُنی
غُربت سرد مره تو ، دانستی ای بی وفا ، کی بی پنایم نامویی
تــو دهِ می رادوار نیبی ، ستم بوخورده دیله ره دوا نیبی
تاکی واسی چوم بودوزم درچکا ور
من کی دانم هرگز نایی
تاکی می مُبتلا نیبی
سیاه شالی دبستم تی کمره / خیلی وقته من نرم تی خبره /
خیلی وقته تو می حال وا نپرسی / مگر من بی وفا بوم تو بترسی
تی دیل دریا می دیل خشک زمینه/تی خنده تی نگاه چی دلنشینه/
تی واسی من بزم دیل به دریا /که او دریا میان مردن شیرینه
تنه هر کس بومونو خسته بخته ، بی اشته زندگی کرده چه سخته،ترا غش!
یا بری – یا از بدا بام ، الان یندینه سر کرده وقته …
بهار صبح که بلبل چهه چهه ژنه/چوپان بندون سری کو لله ژنه
گاین اسپیت بندون کو کرن ونگ/رفقون دوری چمه دلی ژنه چنگ
چمه دیل تنگ ترا؟/هیچ دفرسی چرا؟
خدایا مو غریبم، مه یار غریبه
نشه و خواستگاری، مو و نسیبم
سر راهان بدم دو مار سیاه
اول مه یار بز نداشته وفا
دوم مر بز نخیسم دنیا
شمه حیاطه پیش آب چلامه
مرا تی مین قهر سلامه
تو که قهر سلام، مو دل شکسته
روز مهشر گیرم ته بند شصته
مار : مادر
پر : پدر
برار : برادر
خاخر: خواهر
خی کار: کار سخت
خی واری: یه چیز تو مایه های مث خر
خی سر:سرسخت
خی:یه فحش یعنی گراز!
گوجه خورشت چیست؟
نوعی پیتزای محلی که از نظر خاصیت با خاویار برابری میکند
و تقربا هر دو روز یکبار جزو سبد غذایی گیلکها قرار میگیرد
اهل خانه پس از صرف آن با گفتن: اوه بترکستیم مار از مادر خود تشکر میکنند!!
ته دلتنگی مره عاجز هاکرده / مه سر و صورته قرمز هاکرده
شه دله هدامه به ته امانت / ته معرفت مره رز رز هاکرده
واکنش مردها نسبت به رنگ موی همسرانشان
تهرونی ها: عزیزم ماه بودی ماه تر شدی..!
شمالی ها: تخت سر تی خی کله ره بشورن، سره دله ره بریه بورده!!!!